Wojna. Historie z Ukrainy
“Dzięki tej wojnie zdałam sobie sprawę, że Bóg śmieje się z naszych planów” Natasza Nahajewska, 23, Wyszhorod
„Babcia marzy o wyjeździe do Rosji i jakimś kreatywnym sposobie zbezczeszczenia grobu Putina”, Ałła (84), Tolia (89), Charków
„Patrzę na syna i boję się, że nie zobaczymy, jak dorośnie. Albo gorzej, nie będzie mieć czasu dorosnąć”, Oleksandra, 23, Kijow
„Konieczne jest zmieszczenie w walizce całego życia”, Wiktoria, Kijow — Lwow
„Boi się jeszcze, że zacznie otrzymywać informacje o śmierci kolegów, znajomych i przyjaciół” Iryna, 34, Kijow
“Odnoszę wrażenie, że życie się zatrzymało” Tatiana , 43, Cherson
“Rosjanie nie wiedzą, że umierają ich dzieci”, Maria, 51, Berdiańsk
“Rozumiem, że to ludobójstwo”, Ołeksandr, 34, Charkow
„Naloty następują tak szybko, że nie ma syren”, Iryna, Charkow – Lwów
“Uciekać teraz to uciekać przez całe życie”, Oleh, 36, Ługańsk — Charkow
