Pavlyuk Liya, 32 yaşında. Ana Chernihiv’de trichologist olarak çalıştı, yani saçını ve saç derisini tedavi etti ve kendi kliniğine sahipti. Liya’nın iki kızı, eşi, ninesi ve epey hasta olan dedesi var.
Liya, «Bizim hayaller, sabit maaş, ev ve yanında ailemiz vardı. Ve herşeyi bir gün içerisinde kaybettik», —diye söylüyor. Savaş hakkında 23 Şubat’ta, Rusya Federasyon’un saldırısından 1 gün önce öğrenmiş. Beyaz Rusya’da oturan akrabaları Ukrayna’nın sınırlarına birçok askeri araç getirildiğini söylediler ve şehirden kaçmamıza tavsiye ettiler. Ukrayna-Beyazrusya’nın sınırının yarısını Chernigov’dan geçer.
Liya, «Arkadaşlarım ve akrabalarım bu gerçek değil diye benden dalga geçtiler. Çünkü Beyaz Rusya kardeşlerimiz. Ve orada sadece tabikatları var», — diye hatırlıyor. Gelecek sabah Rus askerleri Chernigov tarafına yola çıkmışlar.
Liya eşiyle beraber çocuklarını toplandılar. Sandalyelerde olan kiyafetleri giyindi. Annesi ve hasta dedesini almışlar. Şehirden giderken arkamızdan canavar düdüğü ve patlama sesleri geliyordu. Eşimle Lviv’e kadar vardık. Sonra Polonya’ya eşimsiz gitmeye devam ettik, çünkü Ukrayna’da sıkıyönetim sırasında 18-60 yaşındaki olan adamlara sınırından geçmek yasaktır.
Sınırından geçmek için 3 gün harcadık. Arabalar yavaş yavaş trafikte gittiler, iki saat içerisinde 50 metre ilerleyebildik. Dede nefes kesildi, devamlı bayılıyordu. Liya onu daha hızlı sürmeye çalıştı, ancak diğerleri ona izin vermedi, “herkesin ihtiyacı var” dedi, bağırdı, kaputa vurdu. Hem de insanlar ısınmaya amacıyla küçük ateş yaktı. Liya arabayı sürdü ve 3 gn uyuyamadı.
Şimdi kadın güvende, Varshava’daki bir Leh ailesi onu akrabalarıyla evine aldı. Yiyecek ve uyuyacak yeri var, dedesine ilk yardım ve ilaçları verilmiş. Çocukları bazen gülüyorlar bile. Liya gülmüyor. Hemen hemen bütün akrabaları ve arkadaşları Chernigov’da ve Ukrayna’nın başka şehirlerde kaldılar.
«Birkaç gün önce bulunduğum evlerin yıkıldığını, bodrum katlarındaki insan ve çocukların ceset fotoğrafları ve videoları üzerime atıldığını görmek korkunç. Bu kalbimi kırıyor.», — diye ağlayarak anlatıyor Liya.
Biraz sakinleşmek için kadın da gitmek isteyenlere yardım ediyor. Savaş biter bitmez Ukrayna’ya dönüp şehri yeniden inşa etmesini planlıyor.
