Sofiya Zolochevska, 26 yaşında. O Kharkiv’li bir Lehçe tercümanı ve öğretmenidir. Savaş başlamadan önce tehdit haberleri okurken, her ihtimale karşı Kharkiv’den gitmeyi düşünüyordu, fakat onun eşi onu destkemedi: «İlk olarak – eşi optimist, ikinci olarak – burada çok akrabası var». Onlar da Kharkiv’den ayrılmayı istemiyorlar. Sofiya onları anlıyor: Gitmek, sadece hayatınızın çoğunu geçirdiğiniz ve bağlı olduğunuz şehri değil, aynı zamanda tüm kalbiyle sevilen mülkünüzü terk etmek demektir.

Ancak, savaş başladığında, Sofiya tahliye etmeye çalıştı. Şaşırtıcı bir şekilde, kendisinin ve ailesinin hayatlarını riske atarak tren istasyonuna nasıl geldiklerini sakince hatırlıyor. Ancak platformlar kaos içindeydi ve gergin kadın ve çocuklarla doluydu, bu sadece Sofia’yı korkuttu. Bir de Rus savaş suçları hakkındaki düşünceler, kalkış güvenliğinden şüphe duymaya neden oldu: «O istasyonu havaya uçurmalarından çok korkuyorum – yetersizler. Aslında stratejik yerlerden sadece istasyon kaldı.»

Bu yüzden kalmaya karar verdiler. İlk günler uyuyamıyordu. Ama şimdi Sofiya’nın vücudu yeni gerçekliğe adapte olmuş gibi görünüyor geceleri biraz dinleniyor. Sofiya, «Çalar saatiye ihtiyacım yok bile. Yine de bombardımandan çok erken uyanacağım.» diye anlatıyor.

Sofiya’nın akrabaları ve ev işleri ona stresle başa çıkmaya yardımcı oluyor.

«Burası savaş, ateş var, dün mutfakta krepleri pişiriyordum, ondan önce sarma yapıyordum. Belki birisine tuhaf gelir, çünkü savaş olduğu zamanda sığınakta oturup ekmek yemek gerek. Ama başka bir şey için güç bulduğum gerçeği, sanki yaşam ve rahatlık varmış gibi evde her şeyin yolunda olduğu yanılsamasını yaratıyor.»

Sofiya artık savaştan sonra hayatını hayal ediyor: «Bence hepimiz ailelerimizin geçimini sağlamak için çalışacağımızı ve boş zaman, enerjive fırsatlarımızı şehri yeniden inşa etmeye adayacağımızı düşünüyorum.Benim hayalim Cumartesi günü, çalışma haftası bittiğinde, herkes tüm şehrin boyunca Kharkiv’i yeniden inşa etmeye gidiyor. Buna eminim, çünkü tanıdığım herkes meseleyi kendi ellerine alıp şehri yeniden inşa etme fırsatını şimdiden bekliyor.»