İrpin şehrinden, 20 yaşındaki Anastasiya Tyha, «Biz eşimle, kedilerle ve köpeklerle tahliye edildik. Biz üç saattir üç kilometre sürdük. On dokuz köpek bizi farklı yönlere çekti. Onlar toplayarak yürüdüler. İnanılmaz bir şey! Tahliye etmek zorunda olmasaydık asla böyle yapmayacaktım. Hala kendime gelmeye çalışıyorum: parmağım kırıldı, birçok morartım var. Bunun tekrar edilmesini istemiyorum», — diye anlatıyor.
9 Mart’ta Nastya ve eşi evden 19 köpekle ve 5 kediyle çıktılar. Bazıları kendi hayvanları, bazıları barındırıldı, bazıları ise sahipleri gittiğinde ve hayvanların hayatı için para verdiğinde kalan hayvanları. Hemen hemen köpeklerinden yarısı – engelli ve tekerlekli sandalyede. Ancak Nastya, en az birinden ayrılma düşüncesinin olmadığını itiraf ediyor. Sahipler evde tek başına kedi veya köpeği nasıl bırakabildiğini anlamıyor. Büyük ve agresif olan köpeklerle durum daha zor.
Irpen’deki bombardımanın ilk üç günü boyunca hayvanlar sert tepki verdi, titredi ve sürekli olarak gürültünün yönüne baktı. Bazıları kucaklarımızda oturdu. Zamanla hayvanlar sakinleştiler ve atımların sırasında bile avluda gezdiler. Nastya ve eşi uzaktan çalışıyorlar, bu yüzden evden avlu dışında bir yere çıkmasına gerek yoktu.
Nastya’nın eşi yabancı, savaşın ilk günlerinde herkese Çekya’ya ailesine gitmeyi öneriyordu. Ukrayna’da kalmaya karar verdik, çünkü buradaki hayvanların yadıma ihtiyacı var. Savaş sırasında sahipleri tarafından alınmayan hayvanların sayısı inanılmaz bir ölçüde arttı, bu nedenle çift, köpek ve kedilerin Almanya ve İspanya’daki hayır kurumlarına getirilmesine yardımcı oldu.
Aile, ancak bir komşu bahçeye bir mermi düştüğünde ve patlamadığında şehri terk etmeye karar verdi. O zaman Nastya’nın evinde gaz, elektrik ve su yoktu. Ev çok soğuktu. Kız eşiyle bütün hayvanlarını toplayıp evden çıktılar.
«Biz çıktığımızda etrafta patlamalar ve atımlar vardı. Ancak biz yürürken çok uzakta tek bir patlama oldu. Şanslıydık, çünkü bir saat sonra köprüde olan insanlara ateş etmeye başlandı», — diye hatırlıyor Nastya.
Kız Ukrayna halk savunmasına çok teşekkür ediyor. Askerleri köprüden hayvanları taşınması ve hepsini arabaya bindirmesine yardımcı oldular. Tahliye zamanında dört köpek çıkıp koştu. Ama Nastya bir hafta sonra onları almaya geri döndü. İki köpek evine döndü, üç evsiz köpek daha Nastya Kyiv’e giderken aldı. Yine herşey patlamalar ve atımların sesleriyle oldu. Karı koca tarafından kiralanan ev sağlamdı, ama sokaklar boştu: herkes gitti.
Nastya köpekler için döndüğünde, İrpin sokaklarında bir sürü safkan hayvan gördü. Ve korunaklı barınaklardan kaçan veya serbest bırakılan yüzlerce evsiz hayvan vardı. Gönüller bu meseleyi biliyorlar ve bulunan hayvanları yurt dışına göndermeye çabalıyorlar. Hem de hayvanlar özellikle kedi yemi konusunda bir sıkıntı çıktı. Onu satın almak neredeyse imkansız ve herkesin insani yardımı yok.
Nastya eşi, köpekler ve kediler ile Kyiv’e yakın bir evde yerleşmişler. Orada gönüllerin bulunduğu hayvanlar için yeni aileleri arıyorlar. Karı koca hayvanları tedavi ediyor, besleniyor, onlara bakıyor, yeni sahipler bulunduğunda onları veriyorlar. Bazıları kendine bırakıyorlar.
Aile kurulamayan eve taşınmayı hayal ederler. Onlar, evinin sağlam kaldığı ve orada daha geniş alan olduğu ve hayvanlara yardım etmek için daha çok imkanı olduğuna umuyor.
Nastya, evcil hayvanlarını yanlarında götüremeyen kedi ve köpek sahiplerine hitap ediyor: «Köpeği bırakıyorsanız, lütfen, evde veya apartmanda onu kilitlemeyin. Onu serbest bırakın, yoksa onu korkunç bir ölüm bekler. Öyle bir imkanınız yoksa, hayvana yeterli miktarda yemek ve su bırakın. Gönüllere tutunmak dilerim, çünkü şimdi çok işimiz var».
Kayıt tarihi 16 Mart 2022 yılı
Tercüme: Yevhenii Strythak
